Amerikan tarihinin en garip şakası, 1881 sonlarının bir gecesi başlamıştı. O gece, altmış yaşında bir yabanöküzü avcısı olan Hiram Jhonson, son beş dolarını kumarda kaybetmişti. Sonradan hayal kırıklığını belli etmemeye çalıştıysa da, kimseyi aldatamadı. On yıldan beri, Missouri ovasını terkedip çiftlik çubuk sahibi olmak üzere para biriktirmiş; fakat hepsini kumarda heder etmişti.

Onun üzgün halini gören bir celep, Sam Harris, arkadaşlarına göz kırptıktan sonra, kendisini alaya aldı:
– “Hiram” dedi, “bütün paranı kaybetmen beni çok üzdü. Bunun için öteden beri arzuladığın gibi bir çiftliğe kavuşmanı sağlayacağım. ”
Sam Harris, bu girizgahtan sonra,

Meksika hükümeti tarafından babasına bağışlanan araziyi poker oyunları sayesinde nasıl genişlettiğini anlattı. Şimdi Sam bu araziyi ihtiyar Hiram’a hediye etmek niyetindeydi. Ciddiyetini hiç bozmadan, Hiram’ı texas hükümetinin sahibi kılan bir vesika imzaladı.

Normalde, Hiram’ın bir- iki hafta içinde meselenin iç yüzünü anlaması gerekirdi. Ama Sam Harris’in bütün tanıdıkları şakayı uzun müddet yaşatmak üzere elbirliği ettiler. Hiram’ın ovalarda ve yaylalarda geçirdiği sonraki on yıl boyunca rastladığı her kovboy, omuzuna vurduktan sonra, ona Texas’ın ahvalini soruyordu. Zaman zaman tanıdıkları Hiram’ı aralarına alıyor ve Texas’a sahip olduğuna göre kendine bir ünvan seçmesi gerektiğini söylüyorlardı. Ona “Kral” yahut “Cumhurbaşkanı” ünvanını teklif edenler oldu. Fakat Hiram düşünüp taşındıktan sonra “Malsahibi” ünvanında karar kıldı.

1891’de Hiram’ın artık Texas’a gitme kararını verdiğini duyan Sam Harris telaşa düştü. Fakat, arkadaşının engelleme çabalarına aldırmayan Hiram yola düştü. İlk uğradığı Doğu Texas’taki bir şehirde aldatıldığının farkına varması beklenirdi. Fakat macerasını daha ihtiyar gelmeden duyan şehir ahalisi, onu bağrına bastı. Ekinlerden bebeklere varıncaya kadar her mesele kendisine danışıldıktan sonra, Hiram, ‘kiracıları’na tarlalarında yardım etti. Batıya doğru yoluna devam etmeden önce de, bu yeni dostlarına, öteden beri sahip oldukları araziyi hediye etti.

Texas’ı dolaştığı müddetçe, Hiram, herkese yardım ettiği gibi, anlattığı hikayelerle çocukları da sevindirdi. Bir bölgeyi terketmeden önce de, toprak parçalarını, üzerinde yaşayanlara hediye etmekten geri kalmadı.

Hiram’ın texas seyahati iki yıl sürdü. Nihayet 1893 yılının bir sonbahar günü, San Angelo civarındaki bir çiftliğin tavuklarını besledikten sonra, istirahat etmek için parmaklıkların yanına çöktü. Bir müddet sonra, dudaklarından tatlı bir gülümseme ile son nefesini verdi.

Hiram’ın ölümü, bütün texaslıları üzdü. Zira o, basit bir şakayı unutulmaz bir efsaneye dönüştürecek kadar saf kalbli ve iyi niyetli bir insandı.

Cenaze merasimi için, Texas’ın her köşesinden para aktı. Mezartaşının üzerindeki ibareyi hazırlayan ise, bizzat Sam Harris oldu:
“Texas’ın malsahibi Hiram Jhonson burada yatıyor. O, bugüne kadar yaşamış malsahiplerinin en cömerdiydi.”

(Pageant dergisinden)

Ümit Öyküleri / Zafer Yayınları