Ben, mutfağa her girdiğinde huzursuz oluyordu. Buna neden olan, Martha’nın fırının üzerindeki rafa koyduğu kaptı. Martha sürekli olarak el sürmemesini istemesiydi, o kabı farketmezdi bile belki de. Kabın içinde annesinin çok özel bir “baharat”ı olduğunu söylemiş ve biterse bir daha bulamayacağından ve biri kabı oradan indirmeye kalkarsa kazara elinden düşürüp, hepsini ziyan edeceğinden kaygılandığını dile […]
21 yıllık evlilikten sonra, eşimle ilişkimde yakınlık ve aşk kıvılcımını canlı tutmanın bir yolunu buldum; Bir başka kadınla flört etmeye başladım. Bu, aslında karımın fikriydi. Bir gün bana “Biliyor musun? Sen onu seviyorsun. ” dedi ve beni çok şaşırttı. “Yaşam çok kısa. Sevdiğin insanlarla birlikte olman gerek.” “Ama ben seni seviyorum.” diyerek itiraz ettim sözlerine. […]
Arada sırada insanlara kibarlık göstermenin kimseye bir zararı yoktur. Kocanıza onu sevdiğinizi söylemenin kimseye bir zararı yoktur. Oğlunuzun beslenme çantasına, onu çok sevdiğinizi belirten bir not yazmanızın kimseye bir zararı yoktur. Tekerlekli sandalyedeki bir kadına kapıyı açmanızın kimseye zararı yoktur. Postacı için posta kutusunun yanına bir kutu kurabiye bırakmanın kimseye zararı yoktur. Market kasasındaki kuyrukta […]
“Mezar taşının üzerine dökülen en acı gözyaşlarının nedeni, söylenmemiş sözler ya da tamamlanmamış işlerdir.” Harriet Beecher Stowe Pek çon insan o “iki” sözcüğü işitmek ister. Arada sırada işittiklerinde ise, zamanlama çok iyidir. Connie ile, gönüllü olarak çalıştığım hastaneye yattığı gün tanıştım. Connie sedyeden yatağına yatırılırken, eşi Bill yanındaydı. Connie kansere karşı verdiği savaşın son evresinde […]
Arkadaşım Mark Tucker multi-medya slaytları üretir ve satar. Doğu sahillerindeki tanıtım gösterilerini tamamladıktan sonra bir gece, yanına bir kadın yaklaşmış ve “Oğlumun bestelerini tanıtım gösterilerinizde kullanmalısınız.” demiş. Mark, bunun üzerine her zamanki yanıtını vermiş. Önce, oğlunun bir örnek teyp hazırlaması gerekiyormuş, ama bunun çok profesyonel bir şey olması şart değilmiş. Aslında, çocuk odasında gitarıyla bir […]
Bir bahar günü bahçemdeki güllerle ilgilenirken, Dan önümde diz çöktü ve bana evlenme teklif etti. Bana üç ay süre tanımasını istedim kendisinden. Her ikimizinde sorunları vardı ve ben bu evliliğe hazır olup olmadığımızdan emin değildim. Üç ay çabuk geçti. Bana bir daha evlenme teklif etmedi. İlişkimizi eskisi gibi dikkatle sürdürüyor ve ilişkinin bu yeni boyutunda […]
“Hayatta önemli olan, dönüm noktaları değil, yaşanılası anlardır.” Rose Kennedy 16 yıl önce bir cumartesi günü Jeff ile evlendiğimizde, çok uzun yıllar önce evlendiğimi düşüneceğim hiç aklımdan geçmezdi. O zamandan bu yana, sekiz değişik şehirde yaşadık ve üç çocuğumuz oldu. Daha üçüncü Tabasco sosumuzu (Ç.N: Acı bir sos) hala bitirmedik ve evlilik hediyesi olarak gelen […]
Ameliyatımdan birkaç hafta sonra kontrol için Dr. Belt’in muayenehanesine gittim. Kemoterapi tedavim henüz bitmişti. Ameliyat yaram hala çok duyarlıydı. Koltuk altım adeta tümüyle duyarsızdı. Bir zamanlar göğüslerim değdiğim organlarım – şimdi “meme ve göğüs” ayırımını çok iyi biliyorum- bana bu garip duyguyu yaşatıyorlar. Her zamanki gibi beni muayene odasına aldılar, kanımı aldılar – iğneden çok […]
Sevgili çocuğum, seni uyurken seyretmek, nefes alışını duymak için sessizce odana girdim. Gözlerin kapalı, huzur içindesin. Sarı buklelerin melek yüzünü çerçeveliyor. Birkaç dakika önce çalışma odamda çalışırken birdenbire içimin sıkıldığını farkettim. Dikkatimi işime veremedim ve bu yüzden sessizce seninle konuşmak üzere odana geldim. Bu sabah, yavaş giyindiğin için sabırsızlanıp, sana söylendim. Yemek fişini kaybettiğin için […]
12 yaşımdan bu yana, her yıl doğum günümde bana, kimin gönderdiği belli olmayan beyaz bir gardenya gelirdi. Üzerinde ne bir not, ne de bir kart olurdu. Çaresiz bir şekilde çiçekçiyi aradığımda ise, ödemenin peşin yapıldığını söylerlerdi. Bir süre sonra, çiçeği gönderenin kimliğini öğrenme çabalarımdan vazgeçtim. Yumuşacık, pembe kağıtlara sarılmış sihirli bir görünüm sergileyen beyaz çiçeğin […]
“Her şeyi olduğu gibi değil, görmeyi istediğimiz gibi görürüz. ” Anais Nin Bayan Smith doktorunun bekleme odasında otururken odaya küçük bir erkek çocuğuyla annesi girer. Çocuk hemen Bayan Smith’in dikkatini çeker, Çünkü çocuğun tek gözü sargılıdır. Çocuğun durumundan hiç rahatsız olmamasına şaşırır ve annesinin peşinden yürümesini izler. O gün doktorun muayenehanesi oldukça kalabalıktır ve Bayan […]
Biraz önce gözlerin açıktı, ama şimdi uyumak istiyorsun. Keşke gözlerini açıp, bana bakabilsen. Yavrum, meleğim… son kez beraberiz. Sana sarılıp, minik bedeninin sıcaklığını duyarken, sana bakıyorum, bakıyorum… Sanki yeterince çok bakamıyormuşum gibi bir duyguya kapılıyorum. Senin kadar minik bir insanın bakacak o kadar çok şeyi var ki… Bu kadar kısa sürede. Birkaç dakika sonra gelecekler […]
